Kamila Gleń w bitwach "The voice of Głowacki" 8 marca 2019 roku w Krasnostawskim Domu Kultury odbył się etap konkursu wokalnego ZSP nr 2 "The voice of Głowacki", w którym to uczennica klasy 2 tz Kamila Gleń wzięła udział. Cała klasa towarzyszyła naszej artystce podczas zmagań konkursowych. Kamila bardzo ładnie zaśpiewała solo piosenkę zespołu Varius Manx pod tytułem "Orła cień". W drugim występie miała już towarzyszkę, a w zasadzie przeciwniczkę Zuzannę Tymochowicz, z którą w duecie zaśpiewała piosenkę zespołu Bajm pod tytułem "Biała armia". Jury bardzo chwaliło naszą repreznetantkę, za dojrzałość w głosie, za pokazanie się w innej odsłonie, nie tylko tej lirycznej, ale też z pazurem. Drużyna prezentowała bardzo wysoki poziom i trudno było zdecydować się trenerowi, kto przechodzi dalej. Inni trenerzy podpowiadali wybór Kamili, podobnie windownia skandowała jej imię, niestety tak sie nie stało, nasza Kamilka nie przeszła do dalszych etapów, ale nie martwcie się ona będzie dalej śpiewać, o czym będziecie mogli przekonać się już wkrótce na szkolnych uroczystościach. Z młodzieżą kibicowały róznież Ewa Gałka i Agata Sadlak-Skrzypek. Występy z konkursu można obejrzeć na fb szkolnym.
"Dobre bo Walentynkowe" Dnia 12 lutego 2019 w ramach promocji szkoły pani Agnieszka Pawlas i Katarzyna Oleszczuk na zaproszenie pani Feliksy Gorzkowskiej przeprowadziły warsztaty kulinarne pod roboczym tytułem „Dobre bo Walentynkowe” dla uczniów III klas gimnazjum i VIII klas ze Szkoły Podstawowej im. Powstańców Styczniowych w Fajsławicach. Uczniowie mimo ferii i licznych powtórek do egzaminów chętnie uczestniczyli w zajęciach kulinarnych. Pod okiem pani Agnieszki i pani Kasi przygotowali walentynkowe przysmaki na słodko i na słono. A były to walentynkowe herbatniki, serca z ciasta francuskiego, walentynkowe bajaderki, kolorowe kanapeczki, walentynkowe koreczki, tosty z serduszkiem, sałatka owocowa i sałatka warstwowa z kiełkami. Młodzi adepci sztuki kulinarnej włożyli w pracę całe swoje serce (co widać na zdjęciach) i chętnie zadawali pytania dotyczące Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych Nr1 i oferty edukacyjnej szkoły. Mamy nadzieję że było to owocne spotkanie i spotkamy się w tym gronie podczas dni otwartych (już 30 kwietnia) i oczywiście we wrześniu.
Cukiernik Cukiernik to wymarzony zawód dla osób, których pasją jest wypiekanie ciast i przygotowywanie deserów. Współczesne cukiernie wyposażone są w nowoczesny sprzęt, dlatego też osoba pracująca na tym stanowisku oprócz umiejętności pieczenia ciast i sporządzania deserówz różnych stron świata musi nauczyć się sztuki dekorowania wyrobów cukierniczych, posiadać wiedzę z zakresu obsługi maszyn i urządzeń wykorzystywanych w produkcji cukierniczej, a także znać zasady podejmowaniai prowadzenia działalności gospodarczej, aby w przyszłości samemu móc zarządzać własną cukiernią. Poza kwalifikacjami zawodowymi cukiernik musi posiadać również niezbędne kompetencje takie jak kreatywność, praca w grupie, konsekwencja w dążeniu do założonego celu. Praca cukiernika polega przede wszystkim na produkcji wszelkiego rodzaju ciast, ciastek, tortów, deserów, cukierków, pieczywa cukierniczego, lodów i elementów dekoracyjnych, które poza walorami smakowymi powinny również posiadać walory wizualne. Cukiernik dba o swoje miejsce pracy oraz materiały z jakimi pracuje. Do jego obowiązków należy nadzór nad zaopatrzenie miejsca pracy we wszystkie niezbędne produkty, wybór najlepszych jakościowo składników, dbanie o urządzenia i narzędzia swojej pracy. Cukiernik, podobnie jak kucharz, musi dbać o należyte przechowywanie produktów spożywczych, musi znać dokładne proporcje tworzenia wyrobów kulinarnych oraz musi znać różnorodne przepisy, dopasowane do różnych okazji i wymagań klientów. W zawodzie tym istotna jest wyobraźnia, umiejętność modyfikowania przepisów, dostosowywania ich do okoliczności. Dobry cukiernik umie również realizować swoje autorskie pomysły, stąd jest to zawód dla ludzi pomysłowych i z wyobraźnią. Istotne są również zdolności manualne, niezbędne przy dekorowaniu tworzonych deserów. Po zakończeniu kursu, uczeń przystępuje się do egzaminu zawodowego, zdobywa tym samym tytułu cukiernika-czeladnika. Jeżeli pasjonuje Cię wykonywanie wyrobów cukierniczych, warto postawić na ten słodki zawód, a przyszła praca stanie się przyjemnością.
Kuchnia molekularna KUCHNIA MOLEKULARNA Powstanie kuchni molekularnej. Zwolennicy niekonwencjonalności twierdzą, że kuchnia molekularna to nic odkrywczego. Już w I wieku po Chrystusie w Aleksandrii, Maria Prophetisa zaczęła eksperymentować z jedzeniem i wymyśliła pieczenie na wolnym ogniu. Dzięki wielu próbom wpadła na pomysł bain marie lub marianbad czyli kąpieli wodnej. Przypisuje się jej również wynalezienie aparatu do destylacji alkoholi jak i esencji smakowych. Także Percy Spencera, twórcę kuchenki mikrofalowej, można uznać za wynalazcę nowych molekularnych technik gotowania. Jego pierwsza kuchenka mikrofalowa kosztowała prawie 3 tysiące dolarów, miała 2 metry wysokości i ważyła 400 kg .Przełom XVIII i XIX wieku to okres, z którego pochodzą znamienite książki kucharskie, w których można znaleźć receptury na różne, czasem dziwaczne, tajemnice szefów kuchni. Przykładem może być chowanie karłów do tortów. Innym, niemniej kuriozalnym przykładem było zaskakiwanie gości specyficznymi potrawami. W trakcie przygotowań do przyjęcia ptactwo pojono alkoholem, oskubywano, lekko podpiekano i układano na patery. Później takie „pijane” potrawy biesiadnicy nakłuwali widelcem,a te podrywały się z półmisków. Wielu protagonistów tradycyjnej kuchni uważa, że kuchnia molekularna i wszystko co się wokół niej dzieje jest najzwyklejszą zdradą prawdziwej kultury jedzenia. Wraz z rozwojem technologicznym na świecie również kuchnia musiała pójść do przodu. W tym czasie powstawały nowe techniki gotowania takie jak sous vide, poszerzyła się wiedza na temat aromatów, wynaleziono obrotowy parownik oraz wiele innych urządzeń jakie w kuchni używa już współczesny kucharz chcący nadążyć za nowymi trendami. Trudno jest stwierdzić kiedy tak naprawdę powstało określenie kuchnia molekularna. Szacuje się, że w latach 60-tych Nicholas Kurti, węgierski fizyk, który był jednym z twórców bomby atomowej, wymyślił deser o nazwie Alaska Wywrócony na Nice, czyli gorący w środku, zimny na zewnątrz. Ale dopiero w 1988 Kurti wraz z francuskim fizyko-chemikiem Hervé This po raz pierwszy użyli publicznie nazwy kuchnia molekularna i od tego momentu zaczęła się nowa kulinarna epoka. Według angielskiej wersji internetowej encyklopedii „Wikipedia” znaczenie kuchni molekularnej przedstawia się następująco: Kuchnia molekularna lub gastronomia molekularna jest naukową dyscypliną zawierającą w sobie naukę fizycznych i chemicznych procesów, które pojawiają się w trakcie gotowania. Dotyczy ona mechanizmów ukrytych za transformacją składników w procesie gotowania oraz społecznych, artystycznych i technicznych komponentów kulinarnego i gastronomicznego fenomenu (z naukowego punktu widzenia).
Kuchnia molekularna Powstanie kuchni molekularnej. Zwolennicy niekonwencjonalności twierdzą, że kuchnia molekularna to nic odkrywczego. Już w I wieku po Chrystusie w Aleksandrii, Maria Prophetisa zaczęła eksperymentować z jedzeniem i wymyśliła pieczenie na wolnym ogniu. Dzięki wielu próbom wpadła na pomysł bain marie lub marianbad czyli kąpieli wodnej. Przypisuje się jej również wynalezienie aparatu do destylacji alkoholi jak i esencji smakowych. Także Percy Spencera, twórcę kuchenki mikrofalowej, można uznać za wynalazcę nowych molekularnych technik gotowania. Jego pierwsza kuchenka mikrofalowa kosztowała prawie 3 tysiące dolarów, miała 2 metry wysokości i ważyła 400 kg . Przełom XVIII i XIX wieku to okres, z którego pochodzą znamienite książki kucharskie, w których można znaleźć receptury na różne, czasem dziwaczne, tajemnice szefów kuchni. Przykładem może być chowanie karłów do tortów. Innym, niemniej kuriozalnym przykładem było zaskakiwanie gości specyficznymi potrawami. W trakcie przygotowań do przyjęcia ptactwo pojono alkoholem, oskubywano, lekko podpiekano i układano na patery. Później takie „pijane” potrawy biesiadnicy nakłuwali widelcem, a te podrywały się z półmisków. Wielu protagonistów tradycyjnej kuchni uważa, że kuchnia molekularna i wszystko co się wokół niej dzieje jest najzwyklejszą zdradą prawdziwej kultury jedzenia. Wraz z rozwojem technologicznym na świecie również kuchnia musiała pójść do przodu. W tym czasie powstawały nowe techniki gotowania takie jak sous vide, poszerzyła się wiedza na temat aromatów, wynaleziono obrotowy parownik oraz wiele innych urządzeń jakie w kuchni używa już współczesny kucharz chcący nadążyć za nowymi trendami. Trudno jest stwierdzić kiedy tak naprawdę powstało określenie kuchnia molekularna. Szacuje się, że w latach 60-tych Nicholas Kurti, węgierski fizyk, który był jednym z twórców bomby atomowej, wymyślił deser o nazwie Alaska Wywrócony na Nice, czyli gorący w środku, zimny na zewnątrz. Ale dopiero w 1988 Kurti wraz z francuskim fizyko-chemikiem Hervé This po raz pierwszy użyli publicznie nazwy kuchnia molekularna i od tego momentu zaczęła się nowa kulinarna epoka. Według angielskiej wersji internetowej encyklopedii „Wikipedia” znaczenie kuchni molekularnej przedstawia się następująco: Kuchnia molekularna lub gastronomia molekularna jest naukową dyscypliną zawierającą w sobie naukę fizycznych i chemicznych procesów, które pojawiają się w trakcie gotowania. Dotyczy ona mechanizmów ukrytych za transformacją składników w procesie gotowania oraz społecznych, artystycznych i technicznych komponentów kulinarnego i gastronomicznego fenomenu (z naukowego punktu widzenia)